196 masa krytyczna, wypadek i szpital

Piątek, 29 kwietnia 2011 · dodano: 07.05.2011 | Komentarze 4

Część pierwsza to Kwietniowa Białostocka masa krytyczna. Pierwsza tak liczna na której byłem - ktoś naliczył ponad 120 rowerzystów. Trasa była też ciekawa i dłuższa niż zwykle bo wyszło około 18 km. Była policja, był mocniak z megafonem z Rowerowego Białegostoku i co najważniejsze była piękna pogoda. Zdecydowanie najfajniejsza masa na której jak dotąd byłem, zimowe też były na swój sposób ciekawe ale 10 osób to jednak nie masa :P
Po masie trochę pogaduszek ze znajomym i jego znajomym a później powrót do domu trasą troszkę okrężną. Do tego się już ściemniało, było ostro z górki, pędziłem wąskim chodnikiem i skończyłem jazdę na metalowym słupie :( Zdaje się że wlazł mi przed rower pieszy i wyminąłem go trafiając w słup ale nawet nie jestem tego na 100% pewien gdyż ocknąłem się siedząc zakrwawiony na chodniku a samego zajścia tj uderzenia i upadku nie pamiętam.
Zebrało się kilku przechodniów, ktoś miał schować rower w krzakach żebym go sobie następnego dnia zabrał, jakaś dziewczyna zadzwoniła na pogotowie i pojechałem do szpitala.
Roweru pojechał szukać (jakieś dwie godziny po zajściu) kolega ... oczywiście nie znalazł. I to pewnie tyle w temacie roweru, zaginął ... chyba że zobaczę go kiedyś na mieście jadącego, a poznam na pewno :)
No a w szpitalu zszywanie sporego rozcięcia na czole, tomografia i na łóżko na obserwację czy nie pojawią się żadne krwiaki.
Ponadto kilka siniaków i otarć ale to pestka w porównaniu z głową.
Do szpitala trafiłem w piątek wieczorem, w niedziele miałem mieć drugą tomografię i jeśli wszystko będzie ok to wyjść do domu. Ale jako że trafiły się 3 dni wolne a na oddziale neurochirurgii panuje totalny chaos to wyszedłem dopiero w środę. I też nie było łatwo bo musiałem o sobie przypominać kilka razy, inaczej leżał bym pewnie jeszcze kilka dni, a nuda była straszna :P Poza tym myślałem że oszaleję patrząc na lekarzy chodzących w tą i z powrotem i nic nie robiących, ledwo starczyło dnia żeby zrobić badanie które trwa 5 minut + może pół godziny na wyniki. No ale to w końcu polska służba zdrowia.
No ale teraz już jestem w domu, szwy już zdjęte, i wydaje się że wszystko wraca do normy. Oczywiście na razie nie mogę się przemęczać a więc i jeździć na rowerze ale i tak nie mam na czym :P
Nowy rower kupię pewnie bliżej końca miesiąca i wtedy dopiero zacznę jeździć, do kompletu kupię też kask bo jednak nigdy nie wiadomo co nas może spotkać w czasie przejażdżki.